Nasza miejscowość- Sokolniki 

 

 

Województwo: podkarpackie

Powiat: tarnobrzeski ziemski

Gmina: Gorzyce

Liczba ludności (dane na 2007r.) - 1973

Powierzchnia: (razem z Orliskami) - 2344,67 ha

Kod pocztowy: 39-432

 

 

RYS HISTORYCZNY MIEJSCOWOŚCI

 

Sokolniki to prastara wieś, mająca kiedyś związek z ptakami drapieżnymi. Po raz pierwszy nazwa wsi, wtedy jeszcze w brzmieniu "Sucholnici", pojawiła się przed ośmiuset laty w 1191 roku w tzw. Kodeksie Dyplomatycznym Małopolski w wykazie wsi stanowiących uposażenie kanoników kolegiaty sandomierskiej. Kolejna wzmianka pochodzi z 1284r. z dokumentu wydanego przez Leszka Czarnego. Wieś Sokolniki była osadą służebną "sokolników", czyli tych, którzy otrzymywali zadania opiekowania się gniazdami sokolimi i przysposabianiem sokołów do polowań. Polscy monarchowie upodobali sobie właśnie te ptaki i stanowiły one ważny element staropolskich zapasów ze zwierzyną.

Od początku swego istnienia wieś Sokolniki związana była z książęcym Sandomierzem. Miasto stąd było zawsze dobrze widoczne, łatwo było dostrzec panoramę niemalże z każdego zakątka.

Obecna wieś Sokolniki to tereny dawnej Puszczy Sandomierskiej. Człowiek dość wcześnie zaznaczył tam swoją działalność. Około trzech tysięcy lat temu, w epoce brązu nasi przodkowie zakładali osady, mieszkali oni w owalnych jamach ziemnych, utrzymywali się wyłącznie z pracy na roli. Zwyczajem panującym na tym terenie, nakazanym przez kulturę łużycką ciała ludzi zmarłych palono a ich prochy grzebano w urnach popielnicowych.

W 1443r. król Władysław Warneńczyk zwolnił łowców wywodzących się z królewskiej wsi Sokolniki od wszelkich danin stawiać się przy królu w czasie łowów. W 1470 roku Jan Długosz w Komentarzach o Ziemi Sandomierskiej pisał, że w "szkolnykach" był kościół, karczma, folwark komesa i dwunastu kmieci. Ponadto lustracje województwa sandomierskiego z drugiej połowy XVI wieku dowodzą o istnieniu dwóch stawów rybnych, z których ryby dostarczano do zamku sandomierskiego.

O miejscowości Sokolniki można spotkać informacje w dokumentach wydawanych przez króla Kazimierza Jagiellończyka i Zygmunta III Wazę. W 1853 r. właścicielami Sokolnik została rodzina Dolańskich.

Nieco nowszą historię wsi rozpoczęło powstanie w 1880 roku Ochotniczej Straży Pożarnej, której zadaniem była pomoc ludziom w walce z żywiołem. Dziesięć lat później utworzono Kółko Rolnicze z "Kasą Stefczyka", która pomagała miejscowej ludności w sprawach finansowych. W 1933 roku zawiązano Koło Gospodyń Wiejskich, a dwa lata później w 1935 roku nastąpiła inauguracja działalności Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej Męskiej i Żeńskiej oraz Akcji Katolickiej Stowarzyszenia dla Dorosłych.

Powojenny rozdział dziejów wsi Sokolniki zapoczątkowała odbudowa szkoły podstawowej częściowo spalonej przez Niemców w 1944 roku. W 1951 roku założono Bibliotekę Gromadzką, która w początkowej swej działalności liczyła 715 woluminów, nie zaspokajało to w pełni potrzeb czytelniczych mieszkańców wsi. Jednak z biegiem lat ilość pozycji książkowych wzrastała i w 1956 roku wynosiła 1148.

Ważną datą był grudzień 1958 roku, wtedy zakończono prace związane z elektryfikacją wsi. Szkoła była pierwszym obiektem, do którego zrobiono przyłącze elektryczne. Elektryfikacja zarówno budynku szkolnego jak i całej wsi wpłynęło na lepszą efektywność pracy dydaktyczno - wychowawczej szkoły.

W 1966 roku wybudowano Remizę Strażacką i założono Ludowy Zespół Sportowy, który brał udział w różnych zawodach sportowych i osiągał sukcesy. W latach siedemdziesiątych zmeliorowano i scalono część gruntów, wybudowano Pawilon Handlowy i wyasfaltowano drogę główną wsi. W 1982 roku rozbudowano i wyremontowano Wiejski Dom Kultury, w którym odbywały się liczne imprezy zarówno dla młodzieży szkolnej jak i mieszkańców wsi. W 1985 roku założono gazociąg i położono asfalt na kilku bocznych drogach. W tym czasie przeważająca część ludności pracowała w przemyśle, który był dość dobrze rozwinięty na tym terenie, np. Huta Szkła Okiennego w Sandomierzu, Huta w Stalowej Woli, Kopalnia Siarki w Jeziórku i Machowie, Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego w Gorzycach. Znikoma część mieszkańców prowadziła drobne gospodarstwa rolne.

W lipcu 2001 roku wieś została dotknięta powodzią, która przyszła nagle, zaskoczyła ludzi. Wezbrana woda zniszczyła drogi, domy, zginęły zwierzęta gospodarskie. Część mieszkańców straciła większość swojego dobytku. Powódź zalała szkołę.

Wiele lat, czasu i poświęcenia zajęły sprzątanie, naprawa zniszczeń i odbudowa domów.

Po wielu latach od tamtych wydarzeń, Sokolniki to znów piękna  i tętniąca życiem miejscowość.